Myśl powołania Spółdzielni zrodziła się w październiku 1957 roku na naradzie dyrektorów i przedstawicieli przedsiębiorstw budownictwa rolniczego. Agitacja i przekonanie o realnej możliwości otrzymania mieszkania drogą budownictwa spółdzielczego nabrały realnych kształtów. Rezultatem przekonania o słuszności tej idei, w pierwszym rzędzie pracowników przedsiębiorstw budownictwa rolniczego w Zjednoczeniu Budownictwa Rolniczego, było Walne Zgromadzenie Założycieli Członków, które odbyło się 22 stycznia 1958 roku. Wzięło w nim udział 20 osób będących członkami założycielami.

W wyniku ogromnego zaangażowania członków, pierwszy budynek spółdzielczy powstał już w roku 1958 przy ul. Kaliskiej 9. Ten oto przykład wzmocnił słuszność idei spółdzielczego budownictwa mieszkaniowego. Stale rosnąca liczba członków była czynnikiem mobilizującym władze i organy Spółdzielni. Koncentrowały się one przede wszystkim na procesie inwestycyjnym, którego głównym celem było zwiększenie liczby mieszkań,a także na stworzeniu odpowiedniej infrastruktury

Z upływem lat - równolegle występowało zagadnienie właściwej eksploatacji i gospodarki zasobami mieszkaniowymi, jak również zaspakajanie potrzeb kulturalnych i socjalnych członków.

W kilka lat po powstaniu Spółdzielnia Mieszkaniowa "Zjednoczeni" przejęła zasoby i członków innych spółdzielni. W jej szeregi weszli członkowie Przyzakładowej Spółdzielni przy Wojewódzkim Związku Gminnych Spółdzielni (25.02.1960 r.) , Robotniczej Spółdzielni Mieszkaniowej przy Bydgoskich Fabrykach Mebli (06.08.1964 r.), Robotniczej Spółdzielni Mieszkaniowej ,,Parowóz" (01.07.1971 r.).

W latach 70., w dobie gospodarki socjalistycznej Spółdzielnia realizując politykę mieszkaniową państwa w sposób znaczący powiększyła swoje zasoby mieszkaniowe. W wyniku działań inwestycyjnych tego okresu ze Spółdzielni zrzeszającej kilkuset członków powstała Spółdzielnia licząca ich blisko 8 tysięcy. Lata 80-te i kryzys gospodarczo-ekonomiczny spowodował spowolnienie procesu inwestycyjnego, a dowodem na to jest realizacja i oddanie do użytku w okresie 1980 - 1990 zaledwie 1,2 tysiąca mieszkań.

Zmiana systemu politycznego i nowe realia gospodarczo - ekonomiczne po 1989 roku stworzyły sytuację niekorzystną, dla rozwoju budownictwa spółdzielczego. Podejmowane odtąd próby realizacji inwestycji napotykały na szereg trudności.

Lata 90-te i przeobrażenia gospodarki w wolnorynkową doprowadziły również do zmiany polityki i kierunków rozwoju Spółdzielni. Skoncentrowała ona swoje działania na utrzymaniu zasobów w należytym stanie technicznym, remontach i bieżącej konserwacji oraz obsłudze członków. Wszystkie te działania skierowane są na racjonalne gospodarowanie środkami Spółdzielni w myśl art. Ustawy Prawo Spółdzielcze stwierdzającego: "spółdzielnia prowadzi działalność gospodarczą na zasadach rachunku ekonomicznego, przy zapewnieniu korzyści członkom spółdzielni".